Jak zdemontować przyklejony zbiornik pralki?

Obecnie produkowane łożyska nie są idealnej jakości, co w przypadku okresowego łamania zasad eksploatacji skutkuje koniecznością ciągłych napraw zespołu łożyskowego. Co 2-3 lata należy wymienić „pierścienie”, stare zdemontować i założyć nowe. Po raz drugi i kolejny konieczne jest zdemontowanie przyklejonego zbiornika pralki. Jaka jest różnica między wielokrotnym podziałem a sposobem jego przeprowadzenia - powiemy Ci szczegółowo.

Podzielmy na pół sklejony zbiornik

Demontaż zbiornika klejonego będzie się różnił od pracy nad „nowym” zbiornikiem. Przede wszystkim wpłynie to na zamocowanie, ponieważ po naprawie zostanie przymocowane nie tylko za pomocą wkrętów samogwintujących, ale także za pomocą szczeliwa. Te pierwsze łatwo odkręcić, ale przy drugim trzeba będzie majstrować – zaschnięty klej dobrze trzyma i nie da się go szybko usunąć.

Niektórzy „rzemieślnicy” sugerują usuwanie szczeliwa ostrym nożem, wybieranie i cięcie. Jednak doświadczeni rzemieślnicy nie zalecają tego z dwóch powodów. Po pierwsze, jest za długi i nieskuteczny. Po drugie, ostrze może wyskoczyć z zamierzonej ścieżki i przebić zbiornik, tworząc nowy problem. O wiele bezpieczniej i skuteczniej jest pójść w drugą stronę: przeciąć zbiornik piłą do metalu z małymi bliznami, wykonując okrąg wzdłuż szwu. Wielokrotne cięcie będzie łatwiejsze, ponieważ tylko warstwa wyschniętego kleju zapewni odporność. Najważniejsze jest, aby działać niezwykle ostrożnie, koncentrując się na starej „ścieżce”. Nawet najmniejszy skos zniszczy zbiornik - sklejenie go będzie niezwykle trudne.

Szczeliwo pozostałe po wstępnym sklejeniu należy usunąć ze szwu.

Nie wystarczy po prostu podzielić zbiornik na pół – ważne jest, aby usunąć pozostały uszczelniacz.Warstwa wyschniętego kleju zapobiegnie sklejaniu się zbiornika, dlatego należy go oczyścić ze szwu. Postępujemy w ten sposób: weź drobnoziarnisty papier ścierny i przeszlifuj nacięcie, nie wchodząc w plastik. Następnie strząsamy okruszki szmatką i przystępujemy do naprawy zespołu łożyska.

Wymiana uszkodzonego łożyska

Do wymiany łożysk potrzebne są same „pierścienie”. Aby nie pomylić się z wielkością elementów, należy sprawdzić numer seryjny pralki w instrukcji fabrycznej lub na oznaczeniach naklejonych na tylnym panelu pralki. Następnie informujemy konsultanta o zestawie lub składamy zamówienie online na stronie producenta. Jest jeszcze jedna opcja - zdemontuj stare części, zabierz je ze sobą i poproś sprzedawcę o wybranie podobnych.

Po otrzymaniu nowych komponentów przystępujemy do naprawy urządzenia:

• Montujemy mniejsze łożysko na zewnątrz bębna, wchodząc od tylnej ściany;
• naprawiamy pierścień młotkiem i wybijakiem (podczas wbijania łożyska konieczne jest skierowanie młotka ściśle wzdłuż zewnętrznej części bieżni, ponieważ uderzenia „wewnętrzne” spowodują uszkodzenie części);

Zespół łożyskowy składa się z dwóch koszyków: pierwszego, mniejszego, montowanego na dole i drugiego, większego, na górze.

• Mocujemy drugie łożysko do gniazda;
• zamocuj klips jednym uderzeniem młotka;
• wjedź na ring według standardowego wzoru;
• Instalujemy uszczelkę olejową na górze pierścieni.

Wymiana kończy się obróbką uszczelniającą. Uszczelka olejowa, przegub i wał są obficie nasmarowane kompozycją odporną na wilgoć, co zwiększy odporność na zużycie i wytrzymałość konstrukcji oraz wydłuży żywotność zespołu łożyskowego. Bez takiej warstwy ochronnej gumowa uszczelka szybko stanie się bezużyteczna: po umyciu woda dostanie się do mechanizmu i go zniszczy.

Sklejanie ze sobą połówek zbiornika

Po zajęciu się łożyskami i uszczelnieniem olejowym przystępujemy do montażu zbiornika i maszyny. Pierwszym krokiem jest zaczepienie bębna o poprzeczkę tak, aby pręt został zamocowany w gnieździe. Następnie dokręcamy pierścień koła pasowego za pomocą dołączonej śruby i rozpoczynamy klejenie zbiornika.

Krawędzie obu połówek zbiornika należy ponownie oczyścić i odtłuścić specjalnym środkiem. Następnie wzdłuż krawędzi nakładamy uszczelniacz odporny na wilgoć i ciepło. Ważne jest, aby prawidłowo odmierzyć ilość kleju: nie powinno być mniej i nie więcej. Następnie łączymy obie części ze sobą i dokręcamy konstrukcję za pomocą łączników. Na uchwytach nie trzeba oszczędzać - lepiej nie ograniczać się do wkrętów samogwintujących, ale zastosować śrubę z nakrętką, przeciwnakrętką i podkładkami.

Po sklejeniu szczeliwo musi całkowicie wyschnąć. Czas utwardzania zależy od tekstury i rodzaju smaru i jest zawsze podany na opakowaniu produktu. Profesjonaliści zalecają bezpieczną zabawę i odczekanie „powyżej” wyznaczonego czasu przez kolejne 1-3 godziny. Nie ma potrzeby odcinania kleju, który wypłynął ze szwu - posłuży jako dodatkowe zabezpieczenie.

Nie warto od razu oddawać zbiornika do użytku, lepiej najpierw sprawdzić go pod kątem szczelności. Musisz zatkać wszystkie otwory szmatami i napełnić je wodą. Jeśli na szczeliwie nie ma kropli ani smug, możesz rozpocząć pranie.

Komentarze czytelników

• Podziel się swoją opinią - zostaw komentarz