Jak określić uzwojenie rozruchowe i robocze silnika pralki?

Jeśli silnik pralki zacznie działać, będziesz musiał go zdiagnozować. Aby sprawdzić silnik, a co więcej, aby go naprawić, trzeba wiedzieć, jak on działa. Lepiej zacząć od podstaw, na przykład dowiedzieć się, gdzie znaleźć uzwojenia silnika pralki i jak ich nie pomylić. W rzeczywistości wszystko jest proste, nawet „nowicjusz” poradzi sobie z tym zadaniem.

Nauka rozróżniania uzwojeń

Pralki średniej mocy wyposażone są w jednofazowe silniki elektryczne. W takich silnikach znajduje się uzwojenie rozruchowe i robocze - zapewniają one obrót wirnika. Silniki tego typu można podzielić na dwie podgrupy:

• urządzenia jednofazowe z uzwojeniem początkowym;
• silniki elektryczne z kondensatorem roboczym.

W pierwszym przypadku uzwojenie rozruchowe silnika działa tylko przez 3-5 sekund, dopiero po uruchomieniu silnika. Gdy tylko wirnik osiągnie optymalną prędkość, zostaje odłączony od zasilania. Silnik elektryczny kontynuuje pracę tylko z jednym uzwojeniem sieciowym.

W przypadku silników jednofazowych z kondensatorem w obwodzie uzwojenie rozruchowe jest stale aktywne. Pojemność znamionowa kondensatora zostanie określona na podstawie mocy i innych właściwości silnika elektrycznego.

Zatem, jeśli uruchamia się uzwojenie pomocnicze silnika, będzie ono działać tylko przez kilka sekund, natychmiast po uruchomieniu silnika. Jeżeli jest to kondensator to będzie on cały czas aktywny do momentu odłączenia silnika od sieci. To jest główna różnica.

Jeśli planujesz samodzielnie naprawić silnik, konieczna jest znajomość budowy dwóch rodzajów uzwojeń silnika jednofazowego pralki automatycznej. Uzwojenie początkowe i robocze można łatwo odróżnić od siebie na podstawie przekroju drutów i liczby zwojów.

Uzwojenie robocze silnika charakteryzuje się dużym przekrojem drutu, dzięki czemu wytwarzany przez niego opór jest mniejszy.

Patrząc na rysunek, łatwo jest określić uzwojenie początkowe i robocze (odpowiednio po lewej i prawej stronie). Łatwo zauważyć, że przekrój przewodów jest bardzo różny. Ich rezystancję mierzy się specjalnym testerem – multimetrem. Urządzenie można kupić w Internecie lub w wyspecjalizowanych sklepach.

Praktyczne przykłady

W praktyce po rozebraniu pralki i wyjęciu silnika może pojawić się szereg pytań. Dlatego przyjrzymy się kilku przykładom, które wyraźnie pokazują, jak mierzyć rezystancję uzwojeń silników elektrycznych.

Załóżmy, że silnik wyjęty z pralki ma 4 wyjścia. Znajdź końce uzwojeń i zmierz rezystancję testerem. Na podstawie wartości na ekranie multimetru łatwo określić, które uzwojenie jest które: przy niższych omach - pracuje, przy wyższych wartościach - uruchamia się.

Podłączenie wszystkiego jest dość proste. Grube przewody zasilane są napięciem 220 woltów. Jeden „ogon” uzwojenia początkowego jest podłączony do końca jednego z uzwojeń „roboczych”. Nie ma znaczenia, do którego przewodu z nich dojdzie, kierunek obrotu wirnika nie będzie od tego zależał. Przebieg ruchu zmieni się dopiero wtedy, gdy zmienią się „krawędzie” uzwojenia początkowego.

Innym przykładem jest sytuacja, gdy silnik ma trzy zaciski. Mierząc rezystancję każdego z nich, zwykle stwierdza się następujące wartości: 10 omów, 25 omów i 15 omów.Metodą próbną znajdź „ogon” drutu uzwojenia, który po podłączeniu do innych da multimetrowi odczyty 10 i 15 omów.

Ten drut będzie jednym z pracowników. Końcówka, która w połączeniu z nią wytwarza rezystancję 10 omów, również będzie „należeć” do uzwojenia sieciowego. Pozostały trzeci przewód jest przewodem początkowym, jest podłączony do obwodu przez kondensator.

Zdarza się, że mierząc rezystancję zacisków silnika, multimetr podaje wartości 10, 10 i 20 omów. To jest przykład innego rodzaju uzwojenia. Można je znaleźć w niektórych modelach automatów. W tej sytuacji przekrój przewodów roboczych i rozruchowych będzie taki sam, nie można wizualnie określić, który jest który.

To naprawdę nie ma znaczenia, gdzie jest przewód. Uzwojenie rozruchowe w takich silnikach włączane jest poprzez kondensator o odpowiedniej pojemności.

Określenie uzwojenia rozruchowego i roboczego jednofazowego silnika elektrycznego jest w rzeczywistości dość proste. W niektórych przypadkach będzie można to zrobić „na oko”, w niektórych sytuacjach – uzbrojony w multimetr.

Komentarze czytelników

• Podziel się swoją opinią - zostaw komentarz