Jak działa pralka Whirlpool?

Konstrukcja wszystkich pralek przednich jest prawie taka sama. Oczywiście istnieją różnice w postaci dodatkowych drzwi do przeładunku prania, mniej lub bardziej zaawansowanego „firmware” pod kątem obecności lub braku paska napędowego lub wyświetlacza, ale podstawowe „wyposażenie” jest identyczne. Zasada działania zespołów i podzespołów zespołów czołowych pozostaje niezmieniona. Konstrukcja pralki Whirlpool jest dość prosta, a na przykładzie sprzętu tej marki łatwo zrozumieć, z jakich głównych części składają się wszystkie maszyny. Przyjrzyjmy się budowie typowej pralki.

Lista elementów konstrukcyjnych

Zaleca się, aby użytkownicy wiedzieli, jak działa pralka. Jeśli nagle sprzęt ulegnie awarii, to poprzez zrozumienie zasady działania sprzętu i zrozumienie, z czego składa się maszyna, możesz samodzielnie zidentyfikować usterkę i ją wyeliminować.

W projektowaniu pralek nie ma nic skomplikowanego. Każdy przedni aparat ma:

• rama;
• przeciwwagi;
• mocowanie metalowej listwy;
• elementy amortyzujące: sprężyny i amortyzatory;
• zbiornik z bębnem;
• drzwi włazu;
• mankiet z wewnętrznym i zewnętrznym zaciskiem mocującym;
• silnik (w odróżnieniu od modelu może to być falownik lub komutator);
• mechanizm napędowy (dla maszyn wyposażonych w „kolektor”);
• panel;
• pompa wodna;
• filtr śmieci;
• element grzejny;
• czujnik temperatury;
• moduł kontrolny;
• przełącznik ciśnienia;
• zawór wlotowy;
• urządzenie blokujące właz;
• wąż dopływowy i spustowy;
• wąż „pompa spustowa zbiornika”;
• zespół łożyskowy;
• dozownik detergentu.

„Wnętrze” pralki połączone jest ze sobą drutami i rurkami.

Maszyna zawiera również gumowe uszczelki, różne zaciski, końcówki i złącza. Są to główne elementy zapewniające normalne funkcjonowanie pralki Whirlpool. Zastanówmy się, za co odpowiedzialna jest każda część. Opiszmy zasadę działania pralki.

Skoordynowana praca części

Nieprzerwaną pracę urządzenia można zapewnić tylko wtedy, gdy wszystkie części prawidłowo spełniają przypisane im funkcje. Polecenia do elementów wewnętrznych wydawane są przez główny moduł sterujący, który jednocześnie steruje całym procesem mycia. Jednostka elektroniczna ustala kolejność etapów cyklu i zapewnia interakcję między głównymi komponentami i komponentami.

Najbardziej efektownym elementem pralki Whirlpool jest zbiornik. W modelach tej marki wykonany jest on z tworzywa sztucznego. Droższe maszyny są wyposażone w zbiornik ze stali nierdzewnej. Zbiornik wsparty jest w obudowie za pomocą sprężyn i amortyzatorów. W zbiorniku umieszczony jest bęben - pojemnik wykonany ze stali nierdzewnej o „porowatej” powierzchni. To tutaj umieszcza się brudną bieliznę do prania. „Wirówka” wiruje za pomocą silnika elektrycznego dzięki mechanizmowi napędowemu.

Pasek napędowy umieszczony jest na małym kole pasowym silnika i dużym „kole” bębna. Tak więc gumka odbiera impulsy z silnika i obraca bęben. Dzięki dużej prędkości obrotowej pranie jest prane.

Ważne jest, aby zrozumieć, co dzieje się po uruchomieniu przez użytkownika żądanego programu czyszczenia. „Mózg” maszyny otwiera zawór wlotowy, woda zaczyna wpływać do układu. Jednocześnie presostat kontroluje stopień napełnienia maszyny, a po osiągnięciu żądanego poziomu wysyła sygnał do modułu. Jednostka elektroniczna wydaje polecenie zaprzestania wybierania numeru.

Następnie centrala uruchamia element grzejny, który podgrzewa wodę do temperatury określonej w ustawieniach. Następnie „mózg” steruje etapami prania, a na koniec „każe” pompie spustowej wypompować wodę z układu, a silnikowi rozpędzić bęben do maksymalnej prędkości wirowania.

W ten sposób odbywa się każde pranie. W zależności od programu wybranego przez użytkownika można dodać dodatkowe etapy, takie jak namoczenie lub dwukrotne płukanie.

To tylko ogólne pojęcie o działaniu pralki. Aby uzyskać szczegółowe badania, warto rozważyć każdy węzeł maszyny i jego funkcje osobno.

Pojemniki do mycia

Największą pojemnością w automacie jest zbiornik. W przypadku pralek Whirlpool jest on wykonany z tworzywa sztucznego - dzięki temu uzyskuje się niższą cenę sprzętu. Niektóre marki oferują sprzęt wyposażony w zbiorniki ze stali nierdzewnej - jest to mocniejsze i bardziej niezawodne, ale ostateczny koszt takich modeli jest znacznie wyższy. Zbiornik jest umieszczony poziomo w obudowie skierowanej do przodu. Rzadko można spotkać modele pralek, w których jest ona umieszczona pod kątem.

W zbiorniku wbudowany jest metalowy bęben o „porowatej” powierzchni. Woda wlewana jest rurami do zbiornika, gdzie miesza się z proszkiem, a poprzez otwory spływa do prania. Oprócz „dziur” na ściankach bębna znajdują się plastikowe wypustki - zapewniają one lepsze czyszczenie tkaniny.

Zespół zbiornik-bęben ulega uszkodzeniu niezwykle rzadko. Są to bardzo niezawodne części pralki Whirlpool. Niezastosowanie się użytkownika do podstawowych zasad może prowadzić do przykrych konsekwencji.

Przykładowo zapomniany w kieszeni spinacz do papieru, szpilka lub spinka do włosów może utknąć pomiędzy bębnem a zbiornikiem i przebić plastik.Ten sam efekt można uzyskać, gdy ze stanika wypadnie kość. Dlatego bardzo ważne jest sprawdzenie rzeczy przed włożeniem ich do pralki i pranie potencjalnie niebezpiecznych przedmiotów w specjalnych workach. Urządzenie ulegnie uszkodzeniu również w przypadku nieprzestrzegania maksymalnego dopuszczalnego ciężaru ładunku. Jeśli będziesz systematycznie „wpychać” wszystkie 8 kilogramów prania do 6-kilogramowej pralki, nie doprowadzi to do niczego dobrego.

Skąd pochodzi ciepła woda?

Większość pralek jest podłączona do źródła zimnej wody. Element grzewczy odpowiada za podgrzewanie wody w automatach. Element rurowy znajduje się pod zbiornikiem. Aby się do niego dostać należy zdjąć pokrywę obudowy i tylną ściankę oraz zdjąć pasek napędowy.

Element grzejny jest uważany za dość wrażliwą część pralki Whirlpool.

Jeśli użytkownik zlekceważy zalecenie okresowego czyszczenia „wnętrza” maszyny, wówczas element grzejny będzie musiał być wymieniany dość często. Grzejnik ma ciągły kontakt z wodą zawierającą ciężkie zanieczyszczenia. W rezultacie na jego powierzchni pojawia się kamień. Warstwa kamienia pogarsza przewodność cieplną elementu, co prowadzi do przegrzania części.

Producenci zalecają jak najrzadsze korzystanie z prania w wysokiej temperaturze, a zwłaszcza nie uruchamianie kilku cykli z rzędu z podgrzewaniem wody do temperatury 60-90°C. Zaleca się pozostawienie urządzenia do ostygnięcia przed kolejnym uruchomieniem. Moc elementów grzejnych zainstalowanych w pralkach Whirlpool wynosi 1800-2200 W. Wartość ta odpowiada zużyciu energii przez inne grzejniki.

„Serce” maszyny

Bęben, w którym prane są rzeczy, wiruje za pomocą silnika. Silnik poprzez mechanizm napędowy rozpędza „wirówkę” do wymaganej prędkości. Automatyczne samochody Wanny z hydromasażem wyposażone są w silniki elektryczne komutatorowe.

Kolektory są tańsze niż silniki inwerterowe, ale są gorsze pod względem niezawodności. Bezobsługowa żywotność falowników jest znacznie dłuższa, są one mniej wrażliwe na spadki napięcia i nie wymagają okresowej konserwacji. Ale ich koszt jest znacznie wyższy.

Silniki komutatorowe dość ostro reagują na przepięcia w sieci elektrycznej, dlatego wskazane jest podłączenie ich poprzez stabilizator.

Kolejną wadą kolektorów jest konieczność okresowej konserwacji, czyli wymiany szczotek elektrycznych. Po około 3-5 latach eksploatacji pręty węglowe zużywają się i należy je ponownie zamontować. Wymiana pędzli nie jest trudna – możesz wykonać tę czynność samodzielnie, w domu.

Silnik uważany jest za „serce” automatu. Zaczyna działać natychmiast po uruchomieniu żądanego programu prania. W zależności od trybu aktywowanego przez użytkownika moduł sterujący steruje prędkością silnika elektrycznego, stale albo spowalniając jego prędkość obrotową, albo przyspieszając ją do maksimum.

„Mózg” pralki

Główny moduł sterujący steruje pracą pralki. Użytkownik za pośrednictwem deski rozdzielczej przekazuje „mózgowi” wszystkie swoje życzenia dotyczące nadchodzącego prania: żądany tryb, dodatkowe opcje, wymaganą temperaturę grzania, potrzebę wirowania itp.

Płyta sterująca pralki Whirlpool składa się z elementów półprzewodnikowych: triaków, wyzwalaczy, rezystorów, kondensatorów, tyrystorów i sterownika.

Każdy węzeł automatu ma swoją własną sekcję na planszy. Niektóre półprzewodniki regulują działanie układu spustowego, inne monitorują zawory dolotowe, a jeszcze inne monitorują silnik.

Tak więc, po wykryciu problemów w dowolnej części obwodu lub braku komunikacji, automat powiadamia użytkownika o problemie, wyświetlając kod błędu na wyświetlaczu. Pralki bez ekranu sygnalizują awarię poprzez miganie wyświetlacza na desce rozdzielczej. Dzięki autodiagnostyce właścicielowi łatwiej jest zidentyfikować przyczynę nieprawidłowego działania sprzętu. To „inteligencja” pralki ustala kolejność wykonywania każdego programu prania. Wszystkie ważne algorytmy są „zapisane” w oprogramowaniu sprzętowym. Użytkownik może jedynie poinformować moduł za pośrednictwem pulpitu nawigacyjnego, który tryb jest potrzebny.

W projektowaniu maszyn skierowanych do przodu nie ma nic niezwykle skomplikowanego. Wiedząc, gdzie wszystko się znajduje i która część odpowiada za jakie funkcje, możesz samodzielnie zdiagnozować sprzęt i przeprowadzić drobne naprawy, nie przepłacając mechanikom.

Komentarze czytelników

• Podziel się swoją opinią - zostaw komentarz