Jak działa pralka LG

Technologie stają się coraz bardziej złożone i wprowadzane do nowych pralek. Nie oznacza to jednak, że nie należy nawet próbować zrozumieć tego sprzętu gospodarstwa domowego, ponieważ wiedza o tym, jak działa pralka LG, może być bardzo przydatna nie tylko w ogólnej edukacji, ale także przy ewentualnych naprawach w domu. W ramach dzisiejszej publikacji przyjrzymy się bliżej budowie pralki automatycznej i dowiemy się, za co odpowiadają poszczególne jej elementy.

Zasada działania tej maszyny

Każdy cykl pracy rozpoczyna się od załadowania brudnych rzeczy do bębna. W tym procesie ważne jest uwzględnienie objętości bębna, który pomieści zarówno dużą ilość prania, na przykład aż 10,5 kilograma w pralce LG AI DD TW4V3RS6W, jak i niewielką ilość, powiedzmy, 2,5 kilograma w pralce LG TW252S. Natychmiast po załadowaniu proszek lub żel ładowany jest do tacy na chemię gospodarczą. Ostatnim etapem jest wybór trybu pracy i funkcji dodatkowych, po czym rozpoczyna się cykl pracy za pomocą przycisku „Start”. Teraz poznajmy zasadę działania pralki.

Natychmiast po uruchomieniu pralki moduł sterujący zasila urządzenie blokujące klapę, aby bezpiecznie zablokować drzwi, co następuje w ciągu pierwszych sekund po uruchomieniu cyklu. Następnie właz nie będzie mógł przypadkowo otworzyć się podczas prania i nie przepuści wody.
Następnie zostaje uruchomiona pompa spustowa, która zaczyna wypompowywać pozostałą wodę ze zbiornika, aby woda zużyta w poprzednim cyklu nie dostała się na rzeczy.

Może w zbiorniku w ogóle nie będzie brudnej wody, ale na wszelki wypadek pompa będzie nadal działać.

Następnie moduł sterujący wyśle polecenie otwarcia zaworu napełniania, co spowoduje napływ wody do pralki.
Płyn dostanie się do bębna poprzez dozownik detergentu, dzięki czemu wypłucze chemię gospodarczą do zbiornika, dzięki czemu wraz z wodą przedostanie się tam również aktywny detergent do prania.
W tym samym czasie podczas zbierania płynu bęben zacznie się powoli obracać, aby ubrania w środku były równomiernie mokre.
Ciecz będzie się gromadzić do czasu, aż czujnik poziomu wody określi, że w zbiorniku jest wystarczająca ilość wody do działania.
Następnie presostat prześle informację o wystarczającym poziomie wody do modułu sterującego, aby wydał polecenie zamknięcia zaworu napełniającego.
Teraz moduł wymusi pracę silnika na pełnych obrotach tak, aby uruchomił obrót bębna zgodnie z programem wybranym przez użytkownika.

Ponieważ programy zawsze mają ściśle określone cele, bęben zawsze będzie się obracał w skomplikowany sposób - naprzemiennie pomiędzy bokami i prędkością obrotową.

Zasada działania nowoczesnego bębna w zbiorniku polega na obecności technologii napędu bezpośredniego. Inwerterowy silnik elektryczny pralki jest podłączony bezpośrednio do bębna, a nie poprzez pasek napędowy, jak to miało miejsce wcześniej. Z tego powodu silnik po wydaniu polecenia z modułu natychmiast zaczyna współpracować z kołem pasowym bębna.
Po zakończeniu prania maszyna spuści cały zużyty płyn, po czym centrala sterująca zleci pompie spustowej wypompowanie ścieków ze zbiornika.
Następnie zawór napełniania ponownie otrzyma polecenie napełnienia maszyny czystą wodą. Ma to na celu szybkie przepłukanie zbiornika, a następnie spuszczenie brudnej wody.
Wreszcie urządzenie ponownie zacznie pobierać wodę, ale tym razem o wiele więcej, aby wystarczyło wypłukać przedmioty pokryte proszkiem lub żelem.
Rozpoczyna się proces płukania, podczas którego tkanina zostanie oczyszczona z resztek chemii gospodarczej.
Po zakończeniu płukania kolejna porcja brudnej wody spływa do odpływu, a moduł sterujący uruchamia cykl wirowania.
Prędkość wirowania zależy od ustawień użytkownika i możliwości maszyny, dlatego liczba obrotów na minutę może wynosić od 800 do nawet 1400-1600.

Im wyższe obroty na minutę, tym większa nie tylko prędkość wirowania, ale także ryzyko uszkodzenia tkaniny, dlatego eksperci nie zalecają wirowania ubrań wykonanych z delikatnych tkanin z prędkością przekraczającą 800 obrotów.

Pranie jest wykręcane pod wpływem siły odśrodkowej, która wypycha wodę z ubrań podczas ich obracania. Na tym etapie pralka trzęsie się i hałasuje w związku z tym, że prędkość obrotowa bębna osiąga swoją maksymalną wartość, co nie zdarza się podczas prania.
Po zakończeniu cyklu wirowania moduł sterujący wyda polecenie pompie, aby pozbyła się płynu ze zbiornika, a następnie zakończy pracę i wyłączy pralkę.
Ostatnim etapem jest odblokowanie włazu, które nastąpi jakiś czas po zakończeniu cyklu roboczego, ponieważ bimetaliczna płytka wewnątrz urządzenia blokującego właz musi mieć czas na ostygnięcie.

Dlaczego wewnątrz maszyny znajduje się ciężki blok?

Często użytkownicy chcą na własne oczy przyjrzeć się wewnętrznej budowie „domowego asystenta”, dla czego otwierają górną pokrywę etui. Nie ma w tym nic złego, jeśli gwarancja producenta już wygasła, w przeciwnym razie lepiej nie otwierać górnej pokrywy obudowy SM, aby nie stracić serwisu gwarancyjnego. Po zdjęciu pokrywy widać zawór napełniający, dozownik, wyłącznik ciśnieniowy, moduł sterujący, a także ogromną przeciwwagę, dlatego maszyna tak dużo waży. mocowania przeciwwagi są poluzowane

Odpowiedź na pytanie, po co w środku potrzebna jest ta ciężka bryła, jest bardzo prosta. To właśnie ta przeciwwaga utrzymuje pralkę podczas prania i wirowania. Gdyby nie było betonowej przeciwwagi, siła odśrodkowa spowodowałaby, że maszyna kołysałaby się tak bardzo, że przewróciłaby się na bok lub po prostu „przeskoczyła” po całej łazience. Dlatego im większa przeciwwaga, tym lepiej dla sprzętu AGD. Czasami jednak ta zasada nie jest przestrzegana, ponieważ w przypadku wąskich pralek producenci zwykle specjalnie zmniejszają przeciwwagę, aby zmieściła się w korpusie miniaturowego urządzenia, przez co cierpi na tym stabilność urządzenia.